Zachowek
Zachowek, określany czasem zachówkiem, to jeden z ciekawszych tematów prawa spadkowego. Żeby zrozumieć czym jest zachowek należy uświadomić sobie, że spadkodawca jest w pewien sposób ograniczony w zakresie możliwości dysponowania swoim majątkiem.
Jest to ograniczenie dosyć specyficzne, ponieważ nie dotyczy ono bezpośrednio samego spadkodawcy, a raczej osób, które od tego spadkodawcy uzyskują określone dobra (nieruchomości, pieniądze, wartościowe przedmioty itp.)
W przypadku, jeśli spadkodawca na mocy testamentu, albo na podstawie zwartych przez niego umów darowizny przekazuje wartościowe składniki swojego majątku, to najbliższym spadkobiercom przysługuje roszczenie o zapłatę zachowku.
Komu przysługuje roszczenie o zapłatę zachowku?
Tylko osobom najbliższym zmarłemu tj. dzieciom, małżonkowi i rodzicom. Co istotne, uprawnienia do żądania zachowku nie posiada rodzeństwo zmarłego spadkodawcy.
Kiedy przysługuje roszczenie o zapłatę zachowku?
Wtedy, kiedy osoba należąca do bliskich zmarłego, nie otrzymała nic ze spadku, albo otrzymała ale znacznie mniej, niż powinna była otrzymać, gdyby zmarły nie sporządził testamentu lub nie przekazywał składników swojego majątku w ramach umowy darowizny.
Od kogo przysługuje zachowek?
Od osób, które zostały powołane do dziedziczenia w testamencie lub na rzecz których zmarły czynił za życia darowizny.
Komu nie przysługuje zachowek?
Temu, kto otrzymał z majątku spadkowego lub w drodze darowizny od spadkodawcy odpowiednio wartościowe dobra (nieruchomości, pieniądze, inne wartościowe przedmioty) lub temu, kto został wydziedziczony albo uznany za niegodnego dziedziczenia.
W jakiej wysokości przysługuje zachowek?
Odpowiedź na to pytanie jest nieco bardziej skomplikowana. Obliczanie tej kwoty składa się z kilku etapów.
Na początku należy ustalić wartość majątku wchodzącego w skład spadku. Następnie doliczyć do wartości tego majątku czynione przez zmarłego darowizny (nie wszystkie, ale o tym w innym wpisie). Potem trzeba ustalić w jakim ułamku dziedziczyłby po zmarłym spadkobierca, który domaga się zachowku.
Na końcu należy ustaloną wartość majątku (powiększoną o wartość darowizn) podzielić przez ułamek, w którym dziedziczyłby uprawniony do zachowku. Połowa tej kwoty (a w wypadku, gdy uprawniony do zachowku jest niepełnoletni lub też całkowicie i trwale niezdolny do pracy 2/3 tej kwoty) to wartość zachowku, której może domagać się spadkobierca.
Oczywiście ta kwota ulega niekiedy modyfikacji, ale o tym w kolejnych wpisach.
Write a comment: